Z książkami takimi jak “Perfekcyjna niedoskonałość” mam pewien problem. Zawsze szukam w nich drugiego dna wpadając coraz głębiej i głębiej. Czasem dopiero wertując książkę po raz n-ty zdaję sobie sprawę, że żadnego drugiego dna nie ma.
Jest jednak coś innego, równie dobrego. Przejażdżka po ideach filozofii transhumanistycznej. Zaczynamy!
Saga o Wiedźminie. Największe polskie dzieło fantasy. Najwspanialsza polska powieść, najwybitniejszego mistrza pióra jakiego ten kraj zrodził. W jego dorobku znajdziemy… nic więcej. Wiesiek zapisał się w polskiej popkulturze, ale zdecydowanie jest przeceniany. Co więcej, jego „egranizacja” przyszła w czasach, gdy gry komputerowe przestały być hobby pryszczatych nastolatków, zamkniętych w piwnicach – fałszywy stereotyp, ale potrzeby dla ubarwienia.
Powiem, więcej Saga o Wiedźminie składa się z Gerlata, kilku jajcarskich cytatów i niczego więcej. Gdyby nie gra, zapomniałbym że istnieje. W końcu, kogo obchodzi książka o którą nie dba sam autor, sprzedając prawa doń na lewo i właśnie prawo do każdego jak sam mówi badziewia byle zarobić parę groszy? Rozmienianie marki na drobne. Continue reading
Jest coś takiego w książce, co sprawia że fotograf, architekt, youtuber w końcu chcą jedną napisać. Z tymi książkami pisanymi przez youtuberów czy influencerów to różnie bywa. Tym razem nie byle kto, bo Radosław Gajda & Natalia Szcześniak czyli duet prowadzący kanał Architecture is a Good Idea napisali i wydali książkę a treści prezentowane w Sieci mają naprawdę niczego sobie. Zatem oczekiwania są wysokie. Czy im sprostają, zaraz zobaczymy.
Zapraszam do recenzji: Archistorie – jak odkrywać przestrzeń miast?
Archiwum Burzowego Światła – Klasyczne od zera do bohatera okraszone odrobiną pozornej głębi?
Podobno książki wydawane przez MAG są ambitniejsze od tych z Fabryki Słów. Guzik prawda. Właściwie cały ten cykl niewiele różni się od tego, co zaserwował Brett ani tego co pamiętam z dzieciństwa, gdy zaczynałem wczytywać się w fantastykę. Jest szlachetnie, bohatersko, w słusznej sprawie i tylko z wierzchu ktoś wysmarował ziemią dla niepoznaki. Nie ma jednak takiego zabrudzenia, którego nie dało by się wyczyścić.
Książka z dużym potencjałem ale do Diuny czy Ubika jej daleko.
Blok. Efekt natchnionej myśli modernistycznej, miejsce nazywane domem przez wielu nie tylko w Polsce. W sumie nie tylko w Europie ale i na innych kontynentach. I nagle ktoś poświęcił im książkę. Ani pierwszą, ani ostatnią, ale na pewno ostatnio bardzo promowaną. Zobaczmy czy Wydawnictwo Czarne dokonało dobrego wyboru.
Okrutnie zawiódł mnie jeden autor, znany jako Peter v Brett, który po 10 latach czekania, całej dekadzie dał nam bardzo słabe, pozostawiające podły niesmak zakończenie. Dziś, choć premiera odbyła się 26 czerwca A.D 2018, mam w końcu przesyłkę z czwartym tomem Głębi, Marcina Podlewskiego. Mam też nadzieję, że ta wyczekiwana choć nie tak długo jak Amerykanina saga zakończy należycie i z przytupem. Bo jest co kończyć.
Syntetyczny Bóg.
Część osób niepokoiła się co znajdzie w książce złożonej z tekstów Apostoła meskaliny, mesjasza ayahuasca, orędownika pejotlu a wydanej przez wydawnictwo którego nazwa kojarzy się z pewnym portalem. Wydawnictwo jakiś czas temu oficjalnie odcięło się od portalu i po prawdzie chyba nic ich już nie łączy poza nazwą. Sam zbiór felietonów jest najbardziej antyreligijną książką jaką czytałem w ciągu ostatnich paru miesięcy. Choć sam Huxley poszukiwał boga, to jego koncepcja zbawienia bliższa jest metafizyce i filozofii wschodu. Choć z dziwnym naciskiem na chemię, psychologię i biologię.
Własne mieszkanie to marzenie każdego młodego człowieka. Nie czarujmy się, samodzielnie ciężko coś wynająć chyba że jest to pokój przedzielony meblościanką. Dwie osoby mają już większe pole do popisu. I dylemat: kupić czy wynajmować?
Co więcej w Polsce mieszkań brakuje, przez co osiągają one obecnie astronomiczne ceny. Bywało, że mieszkanie w wielkiej płycie sprzedawało się w cenie deweloperskiego domku. Takiego naprawdę przyjemnego, nie żadnej fuszerki.
Zasadniczo nie potrzebuję pomocy Springera by to wiedzieć. I pewnie mnóstwo ludzi również nie potrzebuje całej książki. Interesowało mnie jednak co w 2015 miał do powiedzenia jeden z popularniejszych dziennikarzy zajmujących się kwestią architektury a zwłaszcza mieszkalnictwa w Polsce.
10 lat. Dokładnie dekadę temu Malowany Człowiek rozpoczął Cykl Demoniczny.
W 2008 roku poznałem młodego chłopca, który samotnie opuścił rodzinną wioskę by poznać szeroki świat. By nie kulić się w murach chaty, licząc że runy wytrzymają. Chciał stawić czoło Nocy.
Jak pewnie sami się domyślacie odzyskał runy bojowe, pchnął ludzkość do boju z Otchłanią i jej pomiotem, wykazał się nie raz a przygody jego i całej ferajny nieźle wciągały.
I rozczarował mnie na koniec bardzo, ale to bardzo.
Nie namawiam Was do oddania się akademickiej dyspucie, na temat fotografii. Chciałbym Wam po prostu dać przeciwwagę, dla infantylnych tekstów na temat Millenialsów, którzy robią sobie selfie i przez to są żałośni. Jeśli takie teoretyczne opracowania to dla Was po prostu za mało i chcielibyście bardziej zagłębić się w temat fotografii od strony kultury, poprzez socjologię czy antropologię. To zapraszam do tego zestawienia kilku książek o fotografii w kulturze XX i XXI wieku.